Plac przed głównym wejściem - Event "Radosna Gwiazdka dla Domu Dziecka"

Natsu dobiegł na miejsce spotkania spóźniony, z niezapiętą kurtką, luźno przewieszonym szalikiem i z brakiem czapki. Do braku czapki dochodziły wilgotne jeszcze włosy. Cóż, chłopak nie zdążył ich wysuszyć. Trening im się nieco przeciągnął i tak jakoś wyszło.
- Siema, Endo-zrzędo – powiedział uprzedzając przyjaciela. Widział postawę chłopaka, która wyraźnie wskazywała na „zaraz zrobię ci wykłąd stulecia na temat twojej nieodpowiedzialności”, więc odezwał się, zanim tamten zdołał chociażby otworzyć usta.
Uśmiechnął się szeroko, zapinając się i owijając szalikiem szyję – teraz przynajmniej był w miarę należycie ubrany.
- Tooo... Gdzie trafiliśmy? Są już miejsca przydzielone? Nie pytam, kto z kim jest, bo to oczywiste – zaczął od razu mówić nastolatek. - Bo widząc, że już Vendell-sensei się z dwójką zebrał, a Naoki stoi gdzieś tam z tym chłopakiem z maską i panem gwiazdą rocka, to wychodzi na to, że trafiłeś na mnie. Cieszysz się?

Co za kretyn. Chodzi porozbierany w grudniu, a później będą nieobecności, zaległości i będzie "nie rozumiem, bo mnie nie było". I jeszcze Arisee nie będzie mógł wpaść do mnei na weekend, bo będzie mieć chorych w internacie.
Zgromił Natsu spojrzeniem, jeszcze zanim kolega podszedł na tyle blisko by się odezwać.
-Jasne, że sie cieszę. Bardziej cieszyłem sie tylko jak dostałem tróję z matmy w pierwszym semestrze, bo sie okazało, że na drugiej stronie też były zadania do testu..-parsknął.
-W zasadzie jest całkiem dobrze. Przynajmniej jeśli Sensei każe nam nosić jakieś durne kostiumy, to tylko ty będziesz to widział. Niestety lokalizacji jakos specjalnie dobrej nie mamy. Targowisko. Niby ludzi tam teraz dużo, więc sporo możemy zebrać, ale zimno, więc ubierz sie lepiej jutro. Lepiej byś się nie pochorował w trakcie.
W zupełnie niekontrolowanym ruchu podszedł do niego i poprawił mu szalik owijając go ciaśniej i naciągając nieco wyżej, by chronił szyję.
-Kretyn. Jeszcze włosy masz mokre.

- Pobiegam dookoła i się zrobi cieplej - stwierdził, wzruszając ramionami. Nigdy nie miał mega ciepłych ciuchów właśnie z tego względu, że raczej gdzieś biegł, a nie szedł.
- Nie wiem co masz do targowiska, jest spoko. Może jakieś darmowe pierniczki uda nam się dostać? W końcu taka dzielna młodzież i na tak szczytny cel zbiera - wyszczerzył wszystkie zęby w uśmiechu.
Naciągnął obszyty futerkiem na brzegu kaptur kurtki na głowę, skrywając tym samym wilgotne jeszcze kosmyki. Zaraz też poluźnił szalik.
- Ty chcesz, żebym się udusił? Przecież mam osłoniętą szyję, nie muszę mieć jej owiniętej tak ciasno. Nie wiedziałem, że się dorobiłem trzeciej mamy... - mruknął, wciskając dłonie w kieszenie. Po chwili wydobył z nich rękawiczki i je też ubrał. Ale tylko po to, żeby Endo nie marudził. - I uprzedzę pytanie - adidasy mam zimowe.
Rozejrzał się po okolicy, dostrzegając Raegana.
- Tooo... Na prawdę sądzisz, że każe nam się przebierać? Za co? Za wakuolę w czapce Mikołaja?

-Adidasy zimowe?-aż parsknął śmiechem, ale o dziwo trochę się przy tym rozweselił i jakby zrobił mniej 'sztywny'.
-Za model anatomiczny Rudolfa. Nos czerwony już masz, wystarczy jeszcze tylko odsłonić ci wnętrzności i przyczepić rogi na czubku tej pustej głowy. Jak pobiegasz z tymi mokrymi włosami będzie jeszcze gorzej.
Patrzył jak Natsu wyjmuje z kieszeni rękawiczki
No tak, jak by coś, to są. Szkoda, tylko, że nie na rękach. Najgorsza ta mokra głowa, jest zimno. Jak mi się Moriyama rozchoruje i zostanę sam z biologiem, będzie dziwnie. Zwłaszcza, ze ja raczej ciężko wzbudzam sympatię obcych, więc nie ma co liczyć na datki.
Westchnął cicho, zdjął czapkę z własnej głowy i wcisnął ją na głowę Natsu.
-Nawet nie próbuj protestować. Wysusz się następnym razem zanim na dwór wyjdziesz. Mamy GRUDZIEŃ, ofermo. Czapkę oddasz jutro. Przyjdź bez gorączki, to może nawet sam postaram sie o jakieś pierniki-stwierdził tonem nieznoszącym sprzeciwu, zanim Natsu zdążył się choćby odezwać. Naprawdę nie uśmiechała mu się praca na targu, ale cieszył się, że Arisee będzie w suchym i dosyć ciepłym miejscu.
-Myślisz, że coś na tym targowisku zbierzemy? Tam coś jest w ogóle nadajacego się na prezenty?

Z listy wynikało, że pod jego opieką byli Endo i Moriyama, cóż, nie było tragedii. Obaj wydawali się być zrównoważonymi młodymi ludźmi, z dobrą opinią w pokoju nauczycielskim. Sam ledwo wiązał nazwiska z twarzami, ale skoro nikt na nich nie narzekał, to nie ma co się przejmować. No i lepsze to, niż chłopiec z przypiętym do paska drewnianym mieczem. Niby pokazywanie swojej inności jest w porządku i w duchu tych czasów, ale mógłby już się przystosować i nosić glany jak każdy alternatywny nastolatek. Ale nie, bo po co.
- Czyli targ. - Mruknął do siebie, na samą myśl nabierając nagłej ochoty, żeby obrócić się na pięcie i wrócić do ciepłego mieszkania. Kilka godzin w otoczeniu obcych ludzi robiących w przedświątecznym szale jakże niepotrzebne zakupy.
- Dobrze, moi drodzy - po chwili zbierania się w sobie, zwrócił się w końcu do swoich podopiecznych, zajętych aktualnie szalikiem jednego z nich, Brian nie ocenia - widzimy się przy głównym wejściu na targ wpół do dziesiątej. Ubierzcie się ciepło, dobrze? Ach, gdybyśmy się jednak nie znaleźli, to tu macie mój numer. - Uśmiechnął się zdawkowo, podając Ryu karteczkę, którą można by śmiało nazwać wizytówką, po czym uprzejmie pożegnał się i oddalił.

[z/t]

Chłopak skryty pod kapturem na początku nie chciał reagować na to co słyszał, kłócił się sam z sobą, byle tylko nie ruszyć się z miejsca, było mu może trochę zimno ale na pewno wygodniej niż jakby miał zacząć chodzić wśród tych wszystkich ludzi. Nie było rady, trzeba było wstać i podejść do ludzi z którymi został przydzielony do jednej grupy. Nie zależało mu specjalnie na nawiązywaniu nowych kontaktów, chciał szybko skończyć to co poleciła mu rodzina i wrócić do swojego ciepłego pokoju. Bez słowa podszedł do ucznia z jego grupy i wymownie spojrzał w kierunku gdzie odchodził nauczyciel do nich przydzielony. Chciał jak najszybciej ruszyć we wskazane miejsce, wykonać parę telefonów, zdobyć potrzebne rzeczy i wrócić do siebie. Wiedział że skorzystanie z jego kontaktów będzie na rękę wszystkim jednak nie wiedział na jak bardzo honorowe osoby trafił i czy uda mu się zrealizować plan.

Naoki spojrzał na dzieciaka, który nigdy nie grzeszył nadmierną komunikatywnością. Znaczy, nic do niego nie miał. Słyszał tylko plotki, naśmiewanie, czy w przypadku co młodszych i wrażliwszych jakieś lęki, ale sam z dziecięciem do czynienia nie mógł, więc i może nie powinien jakkolwiek się nastawiać. Wzruszył więc obojętnie ramionami i także jego obdarzył uśmiechem.
- Chodź, trzeba się dowiedzieć, co dalej. - powiedział, ruszając za zestawem młodocianej fanki rocka dla początkujących. Kiedy tylko dowiedzieli się, gdzie mają robić swoją część zbiórki i jak się umawiają, rozeszli się każdy w swoją stronę.

zt x 3

Plac dość szybko opustoszał. Przez chwilę patrzył na oddalającego się Arisee. Znów to samo. Widzieli się chwilę. Wymienili „Dzień Dobry” i udawali że się nie znają. Będąc zaledwie kilka metrów od siebie nie mieli niemal żadnego kontaktu. A tak dawno nie mieli okazji normalnie porozmawiać twarzą w twarz, tak bardzo chciałby Arisee choćby wziąć na chwilę za rękę.
Jeszcze trochę i piątek…. Nasz piątek i sobotni poranek. O ile Arisee nie zapomni.
Wyjął telefon i wystukał szybko sms do partnera „Pamiętaj żeby się na sobotę rano nie umawiać na wolontariat. Sobota jest nasza. Tęsknie”. Wysłał wiadomość, a później spojrzał na Natsu.
-Chodź, nie ma sensu czekać, dyrektor miejscówki nam już nie zmieni. Lepiej leć do internatu wysuszyć włosy i zagrzać się trochę. Spróbuj mi się rozchorować i zostawić mnie na tej zbiórce samego, a chyba Cię wypatroszę –pożegnał się „uprzejmie” i razem jeszcze szli do bramy, a później poszli każdy w swoją stronę
[z.tematu x2]