Naoki Vendell

Nazwisko: Vendell
Imię: Naoki
Wiek: 17 lat
Wzrost: 176 cm
Wygląd:
Ładna chłopina, w dodatku dosyć zwracająca na siebie uwagę. Zazwyczaj uśmiechnięty, – a uśmiech ma bardzo ładny – w dobrym nastroju, smukłymi palcami przesuwa po odrobinę przydługich blond włosach, na których z kędziorków - zmory dzieciństwa - na szczęście już nic nie zostało. Ma nawyk nakręcania kosmyków na palec, jednak zawsze kiedy się na tym przyłapie, robi zirytowaną minę – nie znosi go i uważa za kobiecy, więc absolutnie mu nie pasujący.
Twarz ma dość owalną o typowo japońskich rysach i zazwyczaj przyjaznym wyrazie. Z jego mimiki można bez trudu odczytywać, co się dzieje pod jego blond czupryną, w jakim jest nastroju i, czy aby nie planuje jakichś niecności. Oczy ma w dość ciemnym, choć wyrazistym odcieniu zieleni.
Nigdy zresztą nadmiernie nie zależało mu na ukrywaniu emocji – podkreśla je tonem wypowiedzi, całą swoją postawą, wzmożoną, lub uspokojoną gestykulacją. Nawet, gdyby chciał, to raczej wątpliwe, że umiałby nie okazywać złości, czy zadowolenia.
Skoro już jesteśmy przy gestykulacji: ostrzeżenie. Staraj się nie zbliżać w zasięg jego dłoni, jeśli się rozgada, nie w pełni nad nimi panuje, nie raz, nie dwa zdarzało mu się przypadkiem kogoś uderzyć, czy coś strącić w ten sposób.
Skoro już jesteśmy przy dłoniach, te bardzo często noszą znaki jego pasji: węgiel, lub grafit na bokach dłoni, lub pod paznokciami, czasem zaschnięta (lub nie zaschnięta, którą czeka rozniesienie na wszystko, czego Naoki dotnie) farba.
Na dłoniach i w sumie całym jego ciele/wszystkich ubraniach można dostrzec podobne ślady. Jeśli akurat nie jest w sportowym stroju, wtedy ślady, które łatwo na nim znaleźć to zazwyczaj ziemia.
Skoro już jesteśmy w temacie: gra w piłkę nożną, czemu głównie zawdzięcza ładną, delikatnie umięśnioną sylwetkę. Dodatkowo dzięki dość aktywnemu trybowi życia i regularnym treningom, pozostaje szczupły mimo olbrzymich ilości jedzenia, jakie spożywa każdego dnia, w każdej wolnej chwili.
Aktualnie zbiera pieniądze na tatuaż, o czym nie wie jeszcze nikt z jego rodziny (i Naoki nie jest pewien, czy ktokolwiek powinien się dowiedzieć). O rzeczach, jakich jeszcze nie ma nie będziemy jednak w tej chwili pisać. Dodatkowo od jakiegoś czasu można go przyłapać z papierosem, który nie jest wynikiem żadnego buntu – chłopak przepada za tym zapachem i smakiem.
Ostatnią już rzeczą, jaka powinna dopełnić ten obraz będzie wspomnienie o jego otoczeniu – Naoki zazwyczaj otacza się ludźmi, najchętniej dość sporą ilością. Nie lubi być sam, trudno go w ten sposób przyłapać – jest duszą towarzystwa.

Znaki szczególne: Leworęczny, dość mocno gestykuluje, z reguły obładowany

Charakter:
Hałaśliwa to bestia, której jeśli nie zobaczysz to na pewno usłyszysz. Zawsze chodzi czy to z kumplami z drużyny, czy to znajomymi z kursu plastycznego, po prostu z klasy, czy jakimikolwiek, uwielbia otaczać się ludźmi, śmiać z nimi, wygłupiać. Zawsze musi mieć coś do robienia, zajęte ręce i uwielbia próbować nowych rzeczy. Oto typ człowieka, który w trakcie burzy zapuka do twojego pokoju, żeby spytać, czy pójdziesz z nim na spacer (zastrzegając, że nie toleruje płaszczy, macie poczuć deszcz), który w chwili nudy wyskoczy z ofertą zabawy w body painting, w wakacje gotów uciec z domu nie dla tego, że mu źle, a dla tego, że nie będzie miał ochoty na wyjaśnienia i przekonywanie rodziców, zostawić po sobie list i ruszyć autostopem hen daleko w poszukiwanie przygód.
Naoki jest typem człowieka, którego można by podejrzewać o jakieś magiczne zdolności wydłużania doby. Ma wiele talentów, zajmuje się bardzo różnymi rzeczami i przeciętnej osobie zawsze wydaje się to niesamowicie dużo. Cóż, trochę mniej się okaże, jeśli owa przeciętna osoba porówna swoje i jego wyniki w nauce.
Nie. Naoki nie lubi się uczyć. Nie jest ignorantem, niektóre rzeczy o których się uczy uważa za bardzo ciekawe, jednak kiedy siada do podręczników i zeszytów, wszystko nagle wydaje mu się bezbarwne. Chętnie uczyłby się, gdyby nauka mogła polegać wyłącznie na doświadczeniach i eksperymentach, czytanie podręczników go usypia i zwyczajnie... cóż, zajmuje się tyloma rzeczami, że na naukę nie znajduje czasu. Przynajmniej tak to sobie tłumaczy.
I są rzeczy, w jakich jest całkiem niezły. O ile fizykę w tym roku zdał zapewne tylko dzięki litości nauczyciela, chemia nigdy nie była jego życiową pasją, a matematykę chce po prostu zdać i zapomnieć o torturach, jakim poddano jego umysł – jest bardzo dobry z historii sztuki (szkoda, że nie jest to przedmiot szkolny, cóż – i tak warto wspomnieć), języków, literatury, przepada za biologią, szczególnie kiedy dotyczy ona anatomii człowieka.
Tak. Nie dość, że plastyk to jeszcze humanista ze wstrętem do wysilania umysłu w jakikolwiek „matematyczny” sposób. Dobrze, że chociaż sportowiec.
Cóż więcej... Naoki ma wstręt do homoseksualistów. Przeraża go to w jakiś sposób, nie potrafi myśleć o innych mężczyznach w sposób seksualny – tym bardziej odrzuca to i wywołuje lęk i wstręt, że sam czasami nie jest pewien własnej orientacji. Zdarzało mu się miewać dziewczyny. Jest przez nie bardzo lubiany, potrafi być romantykiem, do tego sportowiec, wie jak się przy nich zachować. One jednak... nie pociągają go. Są ładne, niektóre nawet bardzo, ale fakt, że nie pociągają go seksualnie jest dla niego bardzo niewygodny tym bardziej, że czasem jego wzrok błądzi w kierunku osób jego płci.
Wtedy tym bardziej niepochlebnie wyraża się o osobach „pokroju” swojego brata. On nie jest gejem. Nie może być gejem. To obleśne. I na pewno nie byłby ciotą. Nie dałby się innemu facetowi... i nie zamierza o tym nigdy nawet myśleć. On?!

Wady:
bywa nietaktowny, brutalny w wypowiedziach
hałaśliwy
niezbyt tolerancyjny
nieempatyczny
czasami nieodpowiedzialny

Zalety:
bardzo utalentowany w wielu dziedzinach
wesoły, energiczny
bardzo pewny siebie
otwarty na nowe doświadczenia i znajomości
kreatywny

Historia:
Niezbyt jest ona porywająca, w życiu Naokiego nie było wielu dramatycznych sytuacji. Urodzony w szczęśliwej, kochającej rodzinie jako trzecie i najmłodsze dziecko. Dość wcześnie zaczął przejawiać zainteresowania plastyczne, w czym przez rodzinę był dodatkowo wspierany. Miał jedenaście lat, kiedy poszedł na swój pierwszy „poważny” kurs.
W wieku piętnastu lat uciekł z domu, zostawiając po sobie tylko list i wraz z dwoma kolegami wyruszył w podróż autostopem. Kiedy wrócił do domu, dostał burę swojego życia, jednak jest to jedna z tych rzeczy, których zdecydowanie nigdy nie żałował. Podobne wypady zresztą się powtarzały, jednak albo o wiele krótsze, albo już z wiedzą rodziców.
Kiedy dowiedział się, że jego brat jest gejem, zaczął się od niego odsuwać. Nie potrafił powstrzymać niezbyt przyjemnych żartów, odrzucało go to i przerażało jednocześnie. Obecnie nie wiążą ich najlepsze relacje, co korzystne na pewno nie jest – kiepsko tak mieć na pieńku z nauczycielem z przedmiotu którego nawet nie jesteś dobry.
Absolutnie nie jest tak, że brata zaczął się jedynie brzydzić Kocha go, jak brat brata – starszego, którego jako małe dziecko podziwiał i za którym wszędzie biegał - jedynie tyle, że ich relacje są obecnie dość słabe i chłopak nie ma ochoty ich zmieniać, bo po prostu nie potrafi z nim rozmawiać. Arisee po prostu w jakiś sposób irytuje go całą swoją osobą.
Obecnie po przeprowadzce w inne rejony miasta zmienił szkołę, a że tak mu wygodniej – postanowił zamieszkać w Internacie. Cóż, lekkiego życia Arisee raczej mieć z nim nie będzie.

Rodzina:
Matka – chemik, ojciec – biznesmen. Można by oczekiwać, że ich potomstwo będzie co najmniej równie zdolne i rozgarnięte... a tu psikus! Poza najstarszą siostrą mamy tu starszego brata – pożal się panie, nauczyciela w jego szkole – najbardziej leniwą i pokraczną (przynajmniej zdaniem Naokiego) ofiarę losu, jaka stąpała po tym świecie, która za pracę zabrała się pewnie tylko dla tego, że rodzice ją przycisnęli, w dodatku uwaga, uwaga, geja.

Idealny typ partnera:
Ekhem... partnerki. Brak ideału.

Zainteresowania:
Rysunek, malarstwo, grafika, gry wideo, piłka nożna, ogólnie mówiąc sporty grupowe. Interesuje się w praktyce niemal każdą dziedziną sztuki, podobnie nie pogardzi niczym, co jest związane z ruchem – tym bardziej na świeżym powietrzu, regularnie chodzi jednak tylko na treningi piłki nożnej, jej mecze ogląda w telewizji, komentuje i kibicuje tak, że koledzy z akademika zawsze wiedzą kiedy jaka drużyna zdobyła bramkę nawet bez włączania radia, telewizora, czy laptopa. Dodatkowo uwielbia podróże, jego największym marzeniem jest zobaczenie absolutnie każdego zakątka świata.

Zawód/Klasa/Wydział: Absolwent liceum/Dawniej uczeń 3B
Typ: Switch
Miejsce zamieszkania: Internat

Zaakceptowano