Event "Gwiazdka dla Domu Dziecka" -> Sala gimnastyczna

Arisee z trudem wtaszczył wielki karton na salę gimnastyczną. W końcu postawił go na ziemi, dysząc i sapiąc. Nie sądził, że maskotki mogą tyle ważyć.
Przez dobrą chwilę uspokajał oddech, rwący się, jakby przebiegł z kilka kilometrów. Cóż, brak kondycji już niejednokrotnie dał mu w kość.
W końcu, gdy jako tako doszedł do siebie, przeciągnął karton do miejsca zbiórki. Czekali już tylko na resztę grup, by móc zacząć przeliczanie zebranych zabawek.
Grupie Arisee, Okumury i Aiko udało się zebrać całkiem sporo pluszaków. Kostiumy jednak zrobiły swoje i ludzie o wiele częściej niż normalnie skorzy byli do pomocy dzieciakom z domu dziecka.
Patrząc na wielki karton, zastanawiał się, jak poszło innym grupom.

Ichiro przyszedł akurat, kiedy Arisee dotaszczył karton na ziemi. Uśmiechnął się do niego przyjaźnie.
- Trzeba było się odezwać, że potrzebuje pan pomocy. - powiedział. No, może sam Aiko nie był najodpowiedniejszą do dźwigania osobą, jednak na pewno nie zostawiłby nauczyciela samego z tym ciężarem. W końcu byli grupą, prawda? Trzeba by było znaleźć jakiegoś przystojniaka do dźwigania i patrzeć, jak mu mięśnie pracują. Hmmm...
- Nawet takiego Endo by się ściągnęło, on zawsze pomoże nauczycielom. A jak miłoby było popatrzeć.
Uśmiechnął się wesoło. Stanął z boku, czekając teraz na wszystkich pozostałych.

Naoki dotarł na czas. O dziwo, nawet chwilę przed czasem. Ledwie spojrzał na coś, co dość często można zobaczyć w kieckach, skinął jedynie swojemu bratu, który przed chwilą jakimś cudem wniósł ten zapewne z pięciokilogramowy karton, czy coś. No, może odrobinkę więcej, jednak dla tej podróby mięśni i tak wiele.
Na szczęście nie dosłyszał, co powiedziało to rude coś, bo i siadł dostatecznie daleko. Siadł pod ścianą i czekał na resztę osób, jakie wzięły udział w akcji.

Przywitał się z Ichiro, a Naokiemu pomachał. Do głowy mu oczywiście nie przyszło, że brat nie chce podejść do nich, bo obok stał Aiko. Niby młodszy Vendell zakomunikował mu kiedyś dobitnie, co sądzi o facetach w kieckach, nie odniósł jednak tego personalnie do rudzielca. Arisee wolał więc sądzić, że ot, po prostu, dokucza mu skręcona kostka.
- Dałem radę. Jakoś. - uśmiechnął się niepewnie.
Słysząc wypowiedź o Endo i kartonie, początkowo nie zrozumiał. Dopiero po chwili, gdy mózg zanalizował wypowiedź i zawarty w niej podtekst, chrząknął cicho, żeby ukryć zakłopotanie i odwrócił głowę w drugą stronę.
- Nie było potrzeby nikogo kłopotać. Ani Endo, ani żadnego innego ucznia. Nie było to AŻ TAK ciężkie. Niedługo przyjdzie reszta i powinniśmy zacząć. - odparł wymijająco, chcąc zakończyć temat.
Dlaczego akurat Endo? I dlaczego "miło by było popatrzeć"?

- Tak, czy inaczej patrzenie na jakiegoś wysokiego, ładnie umięśnionego przystojniaka byłoby milsze. - odpowiedział mu wesoło. - Oczywiście nie twierdzę, że pan nie jest przystojny. To po prostu... nie mój typ urody.
Dodał lekkim tonem i rozejrzał się dookoła. Zaczynał myśleć, czy aby nie pomylili godziny. Trzy osoby z całych trzech trzyosobowych grup? To chyba jakiś żart.
- Oby się pospieszyli, bo coś tu pustawo. - stwierdził i zerknął na drzwi. Dziwnie by było, gdyby więcej osób nie dotarło... ciekawe, jaka była frekwencja na samych zbiórkach. Oby lepsza.