Hotelowy hall

- Jak to zajęty?
Ichiro pokręcił głową z irytacją. Drugi raz już podawał wszystkie możliwe dane, żeby recepcjonistka sprawdziła rezerwację i nie pojmował, w jaki sposób mogła zajść TAKA pomyłka. Wiedział, że swoje "zorganizowanie" odziedziczył po mamie, jednak liczył, że tata dopilnuje, żeby wszystko było zrobione.
- Mam tu wyraźną rezerwację na dwuosobowy pokój, przykro mi... - Ichiro odetchnął.
- Dlatego, że nie było wolnych jedynek. Wziąłem dwójkę, ale dla siebie, nie wierzę, żeby moja mama przy rezerwacji zgodziła się na połączenie mnie z kimś obcym.
I co on ma niby zrobić? Iść teraz do jakiegoś obcego faceta, lub kobiety? Jest towarzyską, osobą i w ogóle, ale wszystko ma swoje granice, a ta sytuacja jest zwyczajnie dziwna i nieprzyjemna.
- Nie można jakoś zmienić rezerwacji? - przetarł lekko twarz dłońmi, gratulując sobie w duchu, że pomyślał o tym, by się dziś nie malować.
Recepcjonistka wydawała się bardzo zmieszana pomyłką i Aiko musiał sobie co minuta powtarzać, że to nie jej wina i najpewniej nie ona odbierała zamówienie, żeby na nią nie naskoczyć.
- Przykro mi, wszystkie pokoje są zajęte na ten łikend. - usta rudzielca zacisnęły się w cieniutką kreseczkę. Nie bardzo go obchodziły zniżki, jakie w związku z pomyłką oferował hotel, denerwowała go ta sytuacja. Kobieta po prostu wręczyła mu kluczyk.

Po załatwieniu wszystkich formalności przy swoim "stanowisku", ruszył przez cały hall w stronę windy. Miał wielką ochotę zanurzyć się w kąpieli i odetchnąć z ulgą. Chciał aby cały stres minionych tygodni, w końcu z niego uleciał. Zrelaksować się i niczym nie martwić. To był priorytet!
Przechodząc obok recepcji zauważył Ichiro. Raczej na zadowolonego nie wyglądał.
Stało się coś? Może odwołali jego rezerwację?
No musiał się tym zainteresować, bo jakby nie inaczej... W końcu to Shin.
Podchodząc od tyłu do rudzielca, położył dłoń na jego ramieniu.
- Ichiro, stało się coś? Wyglądasz na zdenerwowanego.
Dopiero po chwili zauważył kluczyk, który leżał na ladzie. Coś mu nie pasowało. Od razu wyciągnął ten ze swojej kieszeni.
- Ok. To zaczyna się robić trochę dziwne... - Palcami przejeżdżał po breloczku z numerkiem. - Wygląda na to Ichiro, że jesteśmy razem w pokoju... No chyba, że zaraz wszystko zostanie wyjaśnione.
Tia, niczego się nie dowiedział.
Brak miejsc, brak miejsc... Jak jeszcze raz to od niej usłyszę to rzucę w nią tym dzwoneczkiem.
Jednak bez przerwy się uśmiechał - Dobra mina do złej gry.
- Dziękujemy za pomoc. - Obejmując ramieniem Ichiro, odszedł z nim parę kroków na bok.

To było... dziwne. Po prostu cholernie dziwne. Shin, który nagle wyłonił się jakby spod ziemi okazał się być jego współlokatorem. Nie, żeby miał coś przeciwko, lubił go, ale to była nadal bardzo nietypowa sytuacja. Shin nadal był osobą, której Ichiro zwyczajnie nie znał, rozmawiali ze sobą dwa razy i dzielenie z nim łikendowego pokoju było krępujące i niekomfortowe - ale lepiej on, niż jakiś absolutnie obcy facet, może wiele starszy, albo jakaś marudna kobieta. Tak. Patrzmy lepiej na pozytywy tej sytuacji.
- Jak rodzice tu przyjdą, zrobią im awanturę. Ale cokolwiek nie powiedzą, miejsca dodatkowego nie wyczarują. Choć ciężko mi uwierzyć w TAKĄ pomyłkę. Mama mi zamówiła dwójkę, bo wszystkie pojedyncze pokoje były już zajęte, ale nie sądziłem, że trzeba wspominać o tym, że nie życzę sobie żadnych obcych ludzi.
Burknął zirytowany. Domyślał się, że zaszła pomyłka, może dzwonili zaraz po sobie, może ktoś coś źle zapisał i nie połączono ich specjalnie, ale nadal to po prostu potworny błąd i hotel powinien się bardzo postarać, żeby im to wynagrodzić.
- Przepraszam, źle zabrzmiało. Nie mam nic przeciwko twojemu towarzystwu i mam nadzieję, że tobie też to nie będzie przeszkadzać, ale nie podoba mi się ta sytuacja.
Sprostował po chwili, nie chcąc brzmieć nieuprzejmie.

- Fakt to zabrzmiało dość nieprzyjemnie. - Skrzywił się nieco, zaraz jednak łagodnie uśmiechając. - No ale nie przejmuj się tym. Wiem, że jestem dla Ciebie obcy i rozumiem, że ta sytuacja nie jest dla Ciebie komfortowa. Dla mnie także, ale nic nie poradzimy na to. Pewnie namącili tak przez ten weekend, dużo rezerwacji, zamieszanie... Trudno. Przebolejemy jakoś te dni. Spokojnie nie będę wchodził Ci w drogę. Pewnie będę tam tylko spać i kąpać się. Zapewne ty również.
Wezwał windę, odchrząkując nieco. Co jakiś czas zerkał w stronę Ichiro i jego bagaży.
Sorry, ale to nie moja wina, że oni się pomylili. Pewnie mógłbym im zrobić aferę, ale ta biedna dziewczyna z recepcji - tu zerknął w stronę zestresowanej, młodej kobiety - no przecież to nie jej wina. Góra nawaliła, a teraz pewnie wysłali świeżaka, aby wszystko naprawiała. Ama to pewnie rozstrzelałaby wszystkich po kątach. No ale na szczęście jej tu nie. Przy okazji muszę do niej zadzwonić.
Przeciągnął się lekko, masując nieco ramię.
Może jest tu jakieś SPA, potrzebuję masażu.
- To co Ichiro, pomóc Ci z tymi bagażami?

Odetchnął. Nadal był lekko zirytowany, ale winnego tej sytuacji w okolicy nie było i nawet nie było się na kim zwyczajnie wyżyć. Z resztą... starał się docenić spokój Shiny'i i podejść do tego bardziej pozytywnie - może to nawet i lepiej? Nie będzie się nudził sam w hotelu, w razie czego będzie z kim porozmawiać, cokolwiek.
- Miło z twojej strony... chętnie skorzystam z pomocy. - odpowiedział wdzięcznie. Ichiro lubił być traktowany, jak kobieta, a kobiety nie powinny dźwigać. Dobrze wychowany mężczyzna powinien je wyręczać w co cięższych zadaniach - one mają inne, swoje. Wiele przechodzą, żeby się im podobać, chociażby! Dają im potomstwo! I są z natury fizycznie słabsze, więc osoba silniejsza zwyczajnie powinna czuć się w obowiązku je wyręczyć w zadaniach siłowych. One odwdzięczą się w inny sposób, chociażby swoją opieką.
Oj, jak wiele feministek zabiłoby Ichiro za takie patrzenie na świat... oczywiście wiedział on, że istnieją silne kobiety, jak i mężczyźni, którzy do dźwigania ciężarów się nie nadają (on sam na ten przykład), jednak jego teoria dotyczyła po prostu szeroko pojętego ogółu, a ogół zawsze ma swoje wyjątki.
Sam wziął po prostu swoją torebkę, większą torbę pozostawiając swojemu towarzystwu. Wszedł do windy i wcisnął odpowiedni przycisk, zerkając w lustro na jednej z trzech ścian.
- Zabawnie razem wyglądamy. Jesteś baaardzo wysoki. - odezwał się lekko rozbawiony obrazkiem, jaki dostrzegł. Rudzielec przywykł do tego, że absolutnie wszyscy są od niego wyżsi, jednak patrzenie na siebie i jakiegoś mężczyznę na zdjęciu, czy w odbiciu zawsze go bawiło.

Wniósł bagaże chłopaka do winy.
Ciężkie, co on tam ma... Cegły?
Opierając się o ścianę windy, od razu zaczął sobie masować ramię. Chyba serio coś z nim zrobił. Będzie musiał wybrać się do lekarza, na masaż, cokolwiek. Może nadwyrężył?
Z zaciekawieniem zerknął w stronę lustra. Faktycznie zabawnie razem wyglądali. Przybliżył się nieco do Ichiego i pochylił.
- No teraz nie jest tak źle, co? - Kątem oka przyglądał się chłopakowi.
W sumie ładny obrazek.
Powrócił do swojej poprzedniej pozycji, od razu zaczynając się głowić co zrobi. Może zacznie od kąpieli? Albo do końca się rozpakuje. Ciekawe czy jest tu gdzieś to SPA? Może zapyta się o to w recepcji? Ale to potem..
Zakrył usta dłonią, kiedy zachciało mu się ziewać. Może po prostu się prześpi.
Kiedy winda się zatrzymała, zabrał się za wynoszenie bagaży.
- To jest nasze piętro. Otworzysz drzwi od pokoju? No ja jakoś nie dam rady. - Skinął rozbawiony w stronę walizek Ichiro, które aktualnie trzymał.
- Wybierz sobie łóżko.


[ zt x2 ]