Kojiro Koga

Nazwisko: Koga
Imię: Kojiro
Wiek: 19
Wzrost: 177
Wygląd:
Kojiro sprawia wrażenie przeciętnego, wyluzowanego chłopaka. Jest dość wysoki. Trenuje sztuki walki (z przerwami i stale inne, bo jakoś nie może się na żadną konkretną zdecydować), czemu zawdzięcza całkiem ładne, szczupłe i delikatnie umięśnione ciało. Ma szaro-niebieskie oczy, które mają tendencję to delikatnej zmiany koloru, w zależności od pory roku i oświetlenia. Zimą wydają się być bardziej stalowe, latem i przy ciepłym oświetleniu bardziej przypominają błękitne oczy młodszego brata Kojiro, Seijiego. Włosy Kojiro mają nieco mysi, wpadający w ciemny blond, kolor. Są naturalnie proste, dzięki czemu Koga nie musi poświęcać czasu na ich stylizację. Ot, przeczesuje je grzebieniem, a one jakoś się same układają.
Kojiro nosi modne ciuchy i sporo dodatków. Stara się wyglądać ‘cool’ i ‘na luzie’, co wbrew pozorom wymaga sporo wysiłku. Dziewczyny potrafią wariować na punkcie jego grdyki i dużych dłoni z długimi palcami.
Znaki szczególne: Zwykle ma coś na nadgarstkach lub dłoniach. Rękawiczki bez palców, bandamkę, bransoletki, frotkę, zegarek, zależnie od dnia i nastroju
Charakter:
Bardzo stara się być lubiany i wpasowywać się w każdą sytuację. Zawsze należał raczej do grona popularnych osób w szkole. Kiedy zorientował się, że uwielbienie dziewcząt jakoś wpływa pozytywnie na to, jak go widzą kumple, zaczął więcej uwagi poświęcać swojemu wyglądowi. Jest naprawdę czarujący wobec kobiet. Zwykle zaskarbia sobie też sympatię rówieśników i osób starszych. Ma problem z dziećmi, których szczerze nie cierpi. Nie wie jak się zachowywać w ich towarzystwie tak, by nie okazywać jawnej niechęci, nie obrażać uczuć rodziców dzieciaka, ale dać do zrozumienia, że fakt, że małolat nauczył się trzech linijek wiersza na pamięć, czy coś w ten deseń, nie jest niczym imponującym.
Zwykle jest miły wobec innych, ale wobec rodzinny i najbliższych bywa naprawdę bezpośredni i nieznośny. Jeśli coś mu nie pasuje, potrafi rozpętać prawdziwe piekło, włączając w to pyskówki to rodziców, trzaskanie drzwiami, rzucanie rzeczami i inne mało kulturalne rzeczy. Osobą, która najczęściej wyprowadza go ze stanu równowagi jest młodszy brat i matka, która wymaga od niego, żeby nadal Seijiro niańczył, robił mu za szofera, korepetytora i najlepiej robił wszystko za niego.
Wady:
-zbyt mocno przejmuje się opinią innych na swój temat;
- bywa nerwowy i porywczy;
- często jest niezdecydowany;
- nigdy nie był orłem w nauce, szczególnie przedmiotów humanistycznych
Zalety:
-jest przystojny, popularny i lubiany;
- potrafi się bić jeśli trzeba;
- w jego towarzystwie często pojawiają się śliczne dziewczyny;
- zna ludzi z całego świata, w każdym większym japońskim mieście ma kogoś, kto jest w stanie go przenocować, przez co sporo podróżuje;
- jest całkiem zaradny, zawsze ma odłożoną jakąś kasę.
Historia:
Pierwszy syn państwa Koga, przez trzy lata szczęśliwy jedynak, później rodzice wmówili mu, że jak się ma braciszka, to jest fajnie, bo jest się z kim bawić. Nic dziwnego, że trzylatek w takie brednie uwierzył i nawet się ucieszył jak toto ze szpitala przywieźli. Później się okazało, że ‘braciszek’ to nic fajnego. Wiecznie ryczy i wszystko psuje, rodzice każą go zabierać ze sobą do kolegów, ale bawić się z nim nie da, bo niczego nie umie, za wolno biega, wiecznie nie nadąża. Wiecznie trzeba niańczyć, wiecznie zabiera rzeczy, nawet jeśli ich już nie psuje, nawet uwagę dziewczyn bardziej przyciąga, bo jest taki „słodki”, „uroczy” i ma takie „śliczne błękitne oczka, a jakie mięciutkie blond włoski” i „słodziak” w ogóle.
To nie tak, że nienawidzi swojego brata. W życiu by się do tego nie przyznał, ale przez te 16 lat przywykł do niego i jak go dłużej nie ma to zaczyna za nim tęsknić. Wieczne awantury, kłótnie i przepychanki z „młodym” go odstresowują, czasami nawet bawią. Dokuczanie Seijiemu potrafi być całkiem dobrą rozrywką. Zwłaszcza, że ma na to monopol. Parę razy, gdy byli młodsi, zdarzyło się, że jego bratu dokuczał ktoś inny. Kojiro wpadał w szał kiedy tylko się o tym dowiadywał. Wdawał się w bójki, raz nawet miał przez to kłopoty, bo wezwano do szkoły rodziców. Stale powtarzał, że Sesji to jego brat i tylko on ma prawo mu dokuczać. Gdyby tylko nie korzystał z tego prawa tak często, byłby idealnym materiałem na starszego brata.
Wydawać by się mogło, że w chwili, kiedy opoje mają po kilkanaście lat, nie kłócą się już o zabawki i nie biją, będzie między nimi w porządku. Niestety, jest wręcz przeciwnie. Kojiro nadal potrafi dokuczać bratu, stale się kłócą. Seiji ma tendencję do pożyczania sobie rzeczy brata, korzystania z jego perfum, wyjadania z lodówki jego ulubionych jogurtów. Kojiro, choć dorosły, nadal pozostaje na utrzymaniu rodziców, przez co musi być im posłuszny, co często wykorzystuje matka, zalecając mu odwożenie i odbieranie młodszego brata ze szkoły, pomoc w nauce, zabieranie do lekarza, czy dentysty. Zwykle też we wszelkich sporach bierze stronę młodszego syna. Wyjątkiem jest kwestia wchodzenia do pokoju Kojiro. Od dnia kiedy Seiji wszedł tam bez pukania, gdy Kojiro był z dziewczyną i trochę się obściskiwali, starszy Koga rozpętał prawdziwe piekło i matka pierwszy raz stanęła po jego stronie zakazując Seijiemu wchodzenia do pokoju brata. Seiji oczywiście nadal do pokoju Kojiro wchodzi, tylko teraz uważa, by brat i matka nie widzieli.
Historia Kojiro nie jest w żaden sposób interesująca. Ukończył szkołe podstawową i liceum, obecnie studiuje automatykę i robotykę.
Rodzina: Młodszy brat Seiji, rodzice Yuki i Ren.
Idealny typ partnera: trudno określić. Ktoś, kto nie będzie od niego wymagał zakładania rodziny, wyprowadzki od rodziców i wielkich planów na wspólną przyszłość.
Zainteresowania: Robotyka, sztuki walki, imprezy
Wydział: Wydział techniczny, Automatyka i Robotyka
Typ: Seme. W zasadzie jest biseksualny.
Miejsce zamieszkania: Domek jednorodzinny.

Zaakceptowane