Pan Problem

Nazwisko: Miyazawa
Imię: Rokuro
Wiek: 23 lata
Wzrost: 170 cm
Znaki szczególne: dwa kolczyki w prawej chrząstce i jeden w lewym płatku.

Wygląd: Rokuro jest całkiem wysokim Japońcem, bo osiągnął okrąglutkie sto siedemdziesiąt centymetrów wzrostu. Jednak tym, co najbardziej wyróżnia chłopaka z tłumu są jego sterczące we wszystkie strony, ze szczególnym upodobaniem lewej, jasnobrązowe włosy i zielone, przenikliwe oczy. Nie za szczupły, nie za gruby, niezbyt napakowany. Taka do bólu zwyczajna budowa ciała.
W kwestii ubioru nie jest jakoś wielce kreatywny. Najzwyklejsze koszulki, jednolite bądź z nadrukami, bluzy, kurtki, do tego wygodne adidasy lub trapery. Wygoda i praktyczność są dla niego priorytetem. Nie rozstaje się jednak z szarozielonym kamieniem zawieszonym na skórzanym rzemyku, który dostał od Soh. Ma dla niego olbrzymią wartość sentymentalną, bo jest jedyną pamiątką po przyjazielu, poza kilkoma zdjęciami, którą udało mu się zachować.
 
Charakter: wyjątkowo problematyczny i nieprzyjemny. Chłopak nie słucha się innych, wszystko robi po swojemu. Nienawidzi być rozstawiany po kątach. Do tego jest dość energiczną osobą, więc jeśli nie ma żadnego ciekawszego powodu do grzebania w laptopie, chętnie wyjdzie ze swojej nory i pokręci się po mieście, polując na ożywione miejscówki. Ze względu na nieciekawą przeszłość jest wyjątkowo skryty, nie lubi mówić o swoich emocjach. Zwykł ukrywać wszelakie głębsze uczucia, co niestety nie zawsze wychodziło mu na dobre.
 
Wady:
- wredny
- opryskliwy
- nieufny
- wulgarny
- leniwy
- najpierw działa, potem myśli
 
Zalety:
- bezpośredni
- inteligentny
- kreatywny
- nie owija w bawełnę
- jest oddanym przyjacielem
- zje praktycznie wszystko

Historia: przyszedł na świat jako szóste dziecko w niezbyt zamożnej japońskiej rodzinie. Niestety, pogarszająca się sytuacja finansowa związana z utratą pracy przez ojca Rokuro nie pozwalała na utrzymanie i wychowanie w godnych warunkach aż szóstki dzieci. Chłopiec w wieku trzech lat, wraz z najmłodszą dwójką rodzeństwa trafił do sierocińca. O ile jego bracia znaleźli nowy dom w miarę szybko, jemu przyszło tkwić w tym miejscu aż do uzyskania pełnoletniości. Ból, jaki sprawiało mu odrzucenie i samotność zdołał ukryć pod grubą warstwą opryskliwości i nieuzasadnionej złośliwości. Jedyną osobą, której okazał odrobinę ciepła, był rówieśnik z ośrodka – Soh. Trafił tam w wieku lat dziesięciu, gdy samotnie wychowująca go matka została śmiertelnie potrącona przez samochód. Rokuro postanowił na swój własny sposób "zaopiekować się" nowym dzieckiem. Przez kolejne lata trzymali się razem. Miyazawa wciąż był wyjątkowo wredny, nawet dla swojego przyjaciela. Ten jednak, ku zdumieniu innych, zdawał się w jakiś dziwaczny sposób rozumieć nastawienie rówieśnika i, co najlepsze, potrafił też z niego żartować!
Wspólne dorastanie, zainteresowania i szkoła sprawiły, że byli nierozłączni. Gdy przekroczyli magiczną granicę wieku i wyprowadzili się z sierocińca, wynajęli razem mieszkanie, poszli na tę samą uczelnię, ten sam kierunek. Nawzajem podsycali swoje marzenia o dołożeniu własnego wkładu w rozwój technik informatycznych. Byli w tych klockach naprawdę dobrzy. Może nawet zbyt dobrzy.
Rokuro lubił bawić się w niezauważalne rozpracowywanie systemów zabezpieczeń. A w szczególności tych rządowych. Z każdym kolejnym osiągnięciem nieco podnosił sobie poprzeczkę. Soh żywiołowo mu w tym kibicował. Tak było do pewnego dnia, w którym to poprosił jasnowłosego o napisanie kilku fragmentów bliżej nieokreślonego algorytmu. Pan Wredny całkowicie ufał swojemu przyjacielowi, więc bez żadnego "ale" zabrał się do roboty. Już po kilku dniach zrozumiał swój błąd.
Roztrzęsiony Soh wpadł do mieszkania jak bomba. W pośpiechu zaczął tłumaczyć współlokatorowi w co się wpakował. Cóż, każdego zwodzi obietnica sławy, bogactwa i pracy w firmach będących światowymi gigantami, jednak... trzeba być strasznym kretynem, żeby się nie zorientować, że stało się wspólnikiem w cyber-zamachu na rząd Japonii.
Kolejne wydarzenia działy się tak szybko, że momentami nie był pewien, czy naprawdę miały miejsce. Śmierć Soh, podpalenie mieszkania, ucieczka i ukrywanie się, w końcu pomoc policji. Rokuro, jako współtwórca algorytmu, jedyny żyjący świadek i osoba, której Soh powierzył wszelkie dane związane z operacją "Crush" otrzymał status świadka koronnego, który po zakończeniu sprawy będzie mu przysługiwać przez kolejny rok. Przerwał studia ze względu na czyhające nań niebezpieczeństwa. Praktycznie nie opuszcza swojego obecnego miejsca zamieszkania, będąc zmuszonym na ciągłe przebywanie w towarzystwie swojego ochroniarza.
 
Rodzina: dwóch braci (Jiro i Seiji), których ledwo pamięta, pozostałej trójki i rodziców nie zna.
 
Idealny typ partnera: do tej pory zakochany w nieświadomym niczego przyjacielu nawet nie myślał o szukaniu sobie bardziej realnego partnera. Tak więc brak jakichkolwiek kryteriów, typów, czegokolwiek innego. Najpierw musiałby się znaleźć ktoś, kto pomoże mu otrząsnąć się z żalu po utracie Soh.
 
Zainteresowania: programowanie, "testowanie" zabezpieczeń rządowych sieci.
Wydział: Techniczny; Inżynieria Informatyczna Systemów Technicznych - studia przerwane na drugim roku. Po zamknięciu sprawy prawdopodobnie wznowi naukę.
Typ: uke
Miejsce zamieszkania: przed zdarzeniem wynajmował z przyjacielem niewielkie mieszkanie, obecnie zajmuje miejsce w apartamencie swojego ochroniarza.