Plaża

Shiki nie zdążył się zbulwersować, kiedy Natsu zadał swoje pytanie. Pocałunek sprawił, że cała złość mężczyzny minęła.
- Jesteś słodziutki i nie waż się zaprzeczać. – wymruczał mu do ucha, chichocząc na kolejne kuksańce. Wkrótce jednak Natsuki znów na nim leżał, a Shiki mógł mierzwić jego włosy chudymi palcami. Niedługo potem jednak oboje usłyszeli kroki i Moriyama musiał się podnieść.
- Plaża. – zakomenderował, dając chłopakowi prztyczka w ucho – Ja widzę tę twoją minę, mały. Seks później.
Z tymi słowami uśmiechnął się złośliwie i łapiąc chłopaka za rękę, ruszył w kierunku ulicy. Wspólnymi siłami po kwadransie udało im się dotrzeć nad morze. Astin wciągnął do płuc bryzę i rozluźnił się.
- Moorze. – wymamrotał, patrząc na fale. Po chwili klapnął na tyłek. – Moorze.

- Ej! - obruszył się Natsu, gdy dostał pstryczka i zakrył bolące ucho. Ale jakoś zbyt dużo nie marudził. Zbyt dużo...
- Shi! Jesteś straszny! Ja rozumiem, że mieliśmy pozwiedzać, no ale no~ Ile można?!
Doszli jednak na plażę i Natsu zmienił zdanie i jego naburmuszenie wyparowało w oka mgnieniu. Zaśmiał się widząc, na jakie rozluźnienie pozwala tu sobie mężczyzna. Jakby rzeczywiście całe swoje specyficzne życie zostawił w mieście. Natsu siadł obok niego. Po chwili zmienił zdanie i położył głowę na kolanach czerwonookiego i zamknął oczy, po czym westchnął ciężko. Lubił zapach morza, rześki i specyficzny. I przede wszystkim nie śmierdzący żadnymi rybami...
- W sumie nie powinienem mówić o spacerze ani zwiedzaniu okolicy - mruknął. - Powinienem od razu zaciągnąć cię do łóżka.
Otworzył oczy i spojrzał na mężczyznę, po czym podniósł dłoń i dotknął nią policzka czerwonookiego.
- Jestem jakimś pieprzonym masochistą... Ale w sumie to lubię z Tobą być nawet bez seksu. Nawet jak mnie skręca i mam ochotę... - przesunął dłonią na jego szyję, gładząc ją palcami. Tym razem doskonale wiedział, co robi i robił to z pełną premedytacją. Miał nadzieję, że może jednak Astin zmieni zdanie co do ich planów na najbliższy czas.
Może i Shiki nie był ideałem piękna, ale Natsu najzwyczajniej w świecie dobrze się czuł w jego towarzystwie i czuł z nim jakąś specyficzną więź.
- Shi... Wiem, że twoja praca jest specyficzna i w ogóle, ale... Jest szansa, że będziesz miał jakoś dzień czy coś w tygodniu poświęcony tylko dla mnie? Że nie będę się musiał zastanawiać czy będziesz czy może gdzieś wychodzisz czy cokolwiek. Wiesz, jestem czasami baaaardzo absorbującym człowiekiem - uśmiechnął się leciutko. Wciąż nie przerywał drażnienia bladej skóry kochanka.

Shiki z rozbawieniem obserwował, jak Natsu marudzi. Chłopak wyraźnie miał chcicę.
- Przedkładasz rozkosze cielesne nad eksplorowanie pięknej nadmorskiej wioski, ładnej plaży i okolicznych zabytków? – zachichotał Astin.
Mężczyzna jednak przestał chichotać i tylko wciągnął ze świstem powietrze, czując palce Natsukiego na swojej szyi.
- Ty mała gadzino… - wymamrotał, próbując się opanować. Niestety – chłopak po prostu go kręcił, a jego z pewnością całkiem rozmyślnie sunące po szyi Shikiego palce wcale nie pomagały.
- Nacchan… - wyszeptał, łapiąc chłopaka za nadgarstki. Delikatnie, nawet bardzo, ale wystarczająco silnie, by je na sekundę unieruchomić – Jeśli nie przestaniesz mnie molestować, to zaciągnę cię za fraki w najbliższe krzaki i przerżnę tak, że do domu będziesz się czołgał.
I uśmiechnął się. Puścił ręce Natsu i pocałował go.
- Pewnie będę miał. I tak, z pewnością jesteś bardzo….absorbującym człowiekiem… - rzekł, sunąc palcami pomiędzy łopatkami chłopaka – Bardzo…

- W tym momencie zdecydowanie przedkładam eksplorowanie twojego ciała nad eksplorowanie nadmorskiej wioski, choćby była zrobiona ze złota - stwierdził uparcie, z nutką wesołości w głosie.
Lubił wywoływać w mężczyźnie takie reakcje, a maltretowanie jego szyi było najłatwiejszym ku temu sposobem.
- Dlaczego mnie nazywasz gadziną, Shi? To nie jest zbyt miłe - powiedział, patrząc na niego z najbardziej niewinnym, wyrazem twarzy, na jaki było go stać. Spojrzał na dłoń, która unieruchomiła jego własną. Spodziewał się tego prędzej czy później, podobnie jak jakichś gróźb. Nie uśmiechało mu się tylko wyobrażenie seksu w jakimkolwiek miejscu, gdzie jest piasek. Piasek mógłby być bolesny. Bardzo bolesny.
- To może zamiast tracić czas na ciągnięcie mnie w krzaki, zmarnujesz go na powrót do domu ze mną? Hm?
Uśmiechnął się na potwierdzenie swoich słów o jego absorbującym usposobieniu i już chciał coś odpowiedzieć, ale...
Dłonie mężczyzny przesunęły się w bardzo mało pożądane przez chłopaka w tej chwili miejsce. Tym bardziej mało pożądane, że chłopak od samego przyjazdu biegał tutaj bez koszulki, a odkryte ciało jest dużo wrażliwsze niż warstwę materiału. Zamiast wydobycia z siebie jakichś słów, wciągnął głośno powietrze w płuca przez otwarte usta i zacisnął dłonie na koszuli Astina. Chwilę później się uspokoił i od razu siadł, odsuwając się, by nie pozwolić czerwonookiemu na więcej.
- Shi, ty... - już zaczynał, ale przerwał, uświadamiając sobie, że przed chwilą sam zrobił coś takiego. Wziął głęboki oddech, starając się uspokoić płynącą szybciej w żyłach krew i wstał chwilę później. Postanowił postawić na inną taktykę i miał nadzieję, że ona zadziała.
- Wiesz, jak tak bardzo nie chcesz mi pomóc w rozluźnieniu się po tak długim czasie celibatu, to chyba będę musiał poszukać kogoś innego... - zaczął go podpuszczać, przeciągając się i prezentując przy tym dość ładnie swoje wysportowane ciało.

- Kto powiedział, że nie chcę? – rzucił Astin, przyciągając chłopaka do siebie – Myślę, że możemy się przenieść z tym molestowaniem się nawzajem na przykład do łóżka. Wtedy będziesz mógł macać mnie po szyi, a ja ciebie po plecach i będziemy oboje szczęśliwi.
Mężczyzna uśmiechnął się złośliwie, podniósł, wstał i przeciągnął.
- Nie rozumiem jak mogłeś choć przez chwilę pomyśleć, że nie chcę pomóc mojej kuchareczce w rozluźnieniu się. – powiedział, udając urażonego – Ranisz.
Tak naprawdę to Astin wolał nie ryzykować utraty Natsukiego. Był stuprocentowo pewien, że gdyby chciał bawić się w zbyt pewnego siebie partnera, szybko Moriyama by się z nim pożegnał. Natsu to nie było jakieś wiecznie uległe uke, które można traktować jak się chce. Z Moriyamą trzeba było się liczyć.
- Jak wrócimy do domu, będę musiał pojechać do moich dzieciaków. – przypomniał sobie nagle Shiki – Yuuki miała wczoraj urodziny.
Astin zadumał się nad prezentem dla dziewczynki. Lalkę jakąś może…albo książkę z obrazkami…
Mężczyzna zaklął szpetnie. Kiepski był w dobieraniu prezentów.
- Kupię jej książkę i tyle. – wymamrotał.

Gdy Natsu dopiął swego, miał wrażenie, że jest panem wszystkiego. Shiki właśnie zaproponował zebranie się do domu i pomoc "w rozluźnieniu". W końcu chłopak się doczekał.
- Nie jestem kuchareczką! -obruszył się, choć tym razem był już nawet skłonny przeboleć tę "kuchareczkę". Ale tylko tym razem!
Mina mu zrzedła i zbladł, gdy tylko czerwonooki wspomniał o "swoich dzieciach". Jakie dzieci do cholery? Przecież on ma 20 lat, poza tym mówił, że się zawsze zabezpiecza, jak ma klientów!
Umysł Natsu podpowiadał mu najróżniejsze scenariusze. Jak ma klientów... Nie każda osoba, z którą sypia to przecież jego klient. Ja na przykład nie jestem klientem, a ze mną sypia.
Zamiast tyle myśleć, przeczesał nerwowym ruchem włosy i postanowił spytać.
- Jakie dzieci i czemu mi nie powiedziałeś, że jesteś ojcem? - spytał z wyrzutem, patrząc na mężczyznę. - Noż cholera, nie powinien tego ukrywać! Już z samej przyzwoitości i chęci bycia ze mną szczerym!
Chwila moment, coś tu jest nie tak..., pomyślał, gdy widział, jak czerwonooki ewidentnie usiłuje powstrzymać się od śmiechu. Nagle go oświeciło.
- Shiki, ty cholero! Ty nie masz dzieci, prawda? Przynajmniej nie takich swoich-swoich, które sam spłodziłeś - wcisnął mu palec między żebra. Zrobiło mu się koszmarnie głupio. Tym bardziej, że Astin rzeczywiście starał się stłumić ten atak śmiechu, co mu średnio wychodziło. - Dom dziecka, prawda? Starasz się pomóc dzieciakom bez rodziców. Tobie nikt nie pomógł
Westchnął ciężko, podchodząc do mężczyzny i obejmując w pasie. Głowę oparł o jego ramię.
- Nie mogę uwierzyć, że zapomniałeś o czymś tak ważnym. To o moich też zapomnisz, co? - spytał, puszczając gojedną ręką i sięgając do kieszeni w poszukiwaniu telefonu. Wyciągnął i wcisnął mężczyźnie w dłoń swojego szajsunga es dwa - Pamiętasz numer? Dzwoń. Tylko przeproś ją ładnie. Ile ma lat? I jaką książkę chcesz jej kupić? Bo wyglądasz, jakbyś sam nie wiedział, co jej dać.

- Nie panikuj! – wybełkotał Shiki, widząc dziki bulwers chłopaka – Wyobrażasz sobie mnie w roli ojca? Bo ja nie.
Astin wziął głęboki oddech i przeczesał palcami włosy.
- Nie pomagam dzieciakom bez rodziców. Przynajmniej nie wszystkim. – wzruszył ramionami – Yuuki i pozostała trójka to dzieci, które kiedyś przyprowadziłem do pedofila. Wziąłem je z ulicy, nie mają nikogo poza sobą nawzajem. Stary mi zapłacił, zabrałem kasę i strzeliłem mu między oczy.
Shiki ziewnął.
- Potem wziąłem dzieciaki za rękę i zaprowadziłem do domu dziecka, o którym wiedziałem, że będą tam dobrze traktowane. Mój lekarz jest synem jednej z opiekunek.
Astin oparł się o płot i spojrzał na Natsu.
- Odwiedzam je raz na miesiąc, pomagam je utrzymywać. Tyle. – wzruszył ramionami znów i wytrzeszczył oczy, patrząc na wyciągnięty telefon – Mam do niej zadzwonić? Zwariowałeś?
Widząc, że Natsu chyba nie zwariował, Shiki westchnął i wykręcił numer telefonu. Po chwili w słuchawce odezwał się damski głos.
- Dzień dobry. Tak, to ja. Shiki. – powiedział, patrząc na Natsu z wyraźnym wyrzutem – Czekała na mnie? Mogę ją prosić do słuchawki?
Astin posłał chłopakowi kolejne pełne urazy spojrzenie.
- SHI-NIIIIII!
Mężczyzna momentalnie odsunął słuchawkę. Krzyk Yuuki słyszano chyba po drugiej stronie wybrzeża.
- Cześć, Yuuki. – przywitał się Astin – Oczywiście, że pamiętałem. Shi-nii przywiezie ci jakąś ładną książkę, dobrze? Kto to tam się tak drze?
Dziewczynka coś odpowiedziała i Shiki zmarszczył brwi.
- W takim razie powiedz Kanato, że jak nie będzie grzeczny, to przestanę przyjeżdżać. – fuknął do słuchawki – Tak, kochanie, oczywiście. Wiesz co? Przyjedzie ze mną kolega Shi-nii. Na pewno się polubicie. – powiedział mściwie bardziej do Natsu niż do Yuuki – Tak, do zobaczenia, skarbie. Papa.
Shiki rozłączył się i wcisnął komórkę w dłoń Natsu.
- Teraz chce mi się seksu jeszcze bardziej. – westchnął – Powodzenia w dogadaniu się z Yuuki. Ona mówi z prędkością karabinu maszynowego… Jak na dziewięciolatkę jest strasznie żywiołowa.

- Bez obrazy Shi, ale masz rację. Ja też nie chciałbym cię za ojca - wrócił do obejmowania mężczyzny w pasie.
- Mówiłem. Jak mogłeś zapomnieć, czekała - mruknął cicho, gdy Astin na głos wypowiedział, że mała czekała. Zaraz jednak Natsu się skulił, słysząc okropny wrzask. Myślał, że na zawał padnie, nie był przygotowany na taki wrzask. A na pewno nie na to, że go usłyszy mimo daleko odsuniętej od nich komórki. Dziewczynka miała parę w płucach, to trzeba jej było przyznać.
Mściwość w głosie czerwonookiego nieco zbiła Natsu z tropu. Jednak ze wszystkimi pytaniami postanowił poczekać, aż mężczyzna skończy rozmawiać. Później schował telefon na powrót do kieszeni.
- No nie wiem czy ten seks teraz to taki dobry pomysł... Jeszcze chwilę temu przecież nie miałeś na niego ochoty - powiedział z przekąsem Natsu, nim zdążył się ugryźć w język i teraz podejrzewał, że może tego żałować. Jakoś tak palnął, zanim pomyślał, co mówi. Postanowił szybko zmienić temat i udawać, że wcale a wcale nic nie powiedział. - Chodź do domu, czas odpocząć po tarzaniu się w piachu i w ogóle. Pewnie mam go pełno na plecach, co?
Chwycił dłoń mężczyzny, splatając ich palce razem i ruszył w stronę domku nr 4, w którym mieszkali.
- No to nie przygarnąłeś czwórki dzieciaków, ale się nimi opiekujesz. A ten raz w miesiącu to dlatego, żeby się do ciebie za bardzo nie przyzwyczaiły czy dlatego, żebyś ty mógł odpocząć, bo nie możesz znieść ich towarzystwa? - chłopak sam zaczął nawijać jak najęty, nie zdając sobie nawet sprawy z tego, że może to trochę przypominać tą małą Yuuki. Tyle tylko, że Natsu mówił normalnym tempem, choć wyrzucał z siebie czasem dość spore ilości słów. - Hej, myślę, że nie umrę od nadmiaru i prędkości gadania. Mam młodszego braciszka i z nim się jakoś dogaduję, chociaż podejrzewam, że ciebie by zaczęła boleć od tego wszystkiego głowa. - powiedział rozbawiony. Jak widać, cała familia o nazwisku Moriyama uwielbiała gadać jak najęta.
- Mam ochotę na prysznic. Muszę pozbyć się tego przebrzydłego piasku... W sumie z tego co widziałem, to prysznic jest dość duży...

[z/t -> do domku nr 4]