Ośrodek ruchu drogowego.

Dotarli tu w końcu, razem z Moriyamą, choć Ryu usilnie starał się iść możliwie wolno by odwlec tę chwilę w czasie.
-Mam jeszcze pracę w sklepie i z tych sklepików internetowych... no i mieszkanie opłacają mi starzy. Taka była umowa. Oni płacą mi czynsz ja mam nie zbliżać się do rodzinnego miasta, nie utrzymywać kontaktów ze znajomymi i w razie czego udawać że wszystko jest w porządku i utrzymywać pozory idealnej rodzinki.-wyjaśnił. Fakt, Ryu musiał zrezygnować z kupna kolejnych gier, od jakiegoś pół roku nie był w kinie, a książki zamiast kupować wypożyczał z biblioteki. Trochę też oszczędzał na biletach, nie jeżdżąc tramwajami, a częściej chodząc pieszo. Ale radził sobie jakoś.
Chwilę musieli poczekać w poczekalni. Ryu miał jednak takie szczęście (bądź nieszczęście), że jego nazwisko było dość blisko początku alfabetu więc załapał się do pierwszej grupy piszącej test teoretyczny. Nic nie mówił, rzucił tylko niemalże pożegnalne spojrzenie Natsu, jakby szedł na skazanie i już miał nie wrócić i wszedł do sali egzaminacyjnej.

Wyszedł po dwudziestu minutach. Test teoretyczny zaliczony, zero błędów. Nie nazywałby się Ryu Endo, gdyby nie zaliczył testu teoretycznego. Uczył sie przecież. Z poważną miną podszedł do Natsu pokazując mu tylko świstek papieru, na którym napisano, że został dopuszczony do egzaminu praktycznego. Usiadł na miejscu obok Natsu i dopiero teraz zauważył, że zaczynają mu się trząść dłonie.
-Cholera boję się. Tu już wiedza mi niewiele pomoże. Pierwszy raz jestem w takiej sytuacji. -przyznał otwarcie, miał wrażenie, że wilgotnieją mu dłonie, więc położył świstek papieru na kolanach Natsu, by go nie poniszczyć. Bębnił nerwowo palcami we własne w kolano, spinajac się za każdym razem gdy z głośników wywoływano kogoś do auta. Miał nadzieję, że nigdy nie usłyszy swojego nazwiska i za każdym razem gdy głośnik trzeszczał gdy miał się rozpocząc komunikat, modlił się w duchu by nie była to jeszcze jego kolej.

Usmiechnal sie do chlopaka cieplo i uniosl kciuk w gore. Byl pewny, ze chlopak zda. Albo spanikuje i porobi jakies glupie bledy.
To Endo, do licha ciezkiego. On nie zdajacy jakiegos testu to oksymoron...
Wrocil do kontemplacji oswietlenia i rozlinek znajdujacych sie w sali w oczekiwaniu na przyjaciela... I do ziewania co jakis czas.

- Brawo Einsteinie, teoria za toba - powiedzial, patrzac na trzymany w dloni swistek. Pierwszy raz w zyciu chyba widzial przyjaciela tak zdenerwowanego.
- Endo, wez gleboki wdech i bierz sie w garsc. Na pewno tak tragicznie nie jezdzisz, zeby zaraz cie skreslili. Poza tym zdarzaja sie ludzcy egzaminatorzy. Jezu, panikujesz jak baba... - objal go ramieniem i przytulil go siebie. - No juz...
Gdy w koncu wyczytano nazwisko chlopaka, Natsu klepnal go w ramie i zyczyl powodzenia. Liczyl, ze chlopak zda. Sam sie zaczal denerwowac tym wszystkim...

//pamietam, jak ja zdawalem... :<//

Był na tyle zestresowany, że nawet nie zareagował na stwierdzenie, ze panikuje jak baba. A normalnie zapewne oburzyłby się i odpyskował. Teraz tylko westchnął i zwyczajnie się przytulił, kiedy Natsu go objął. Między innymi dlatego nie mówił Arisee o teście. Nie chciał by partner widział go w takim stanie. A Moriyama… Moriyamie można było ufać. Fakt, trochę się wstydził, że widzi go w takim stanie, ale Moriyama nie powiedziałby nikomu o tym, zatrzyma to dla siebie. Kiedy usłyszał swoje nazwisko i numer samochodu, (13 jakby tego było mało) wstał niechętnie. Uśmiechnął się blado, ale niewymuszenie do Natsu, zabrał świstek i wyszedł z budynku.

Jazda była okropnie stresująca. Poradził sobie bez problemu ze sprawdzeniem stanu auta. To miał wyuczone. Pamiętał by sprawdzić zagłówek. Właściwie plac poszedł mu całkiem nieźle i jeszcze się tak nie denerwował. Plac miał wyuczony, gorzej z jazdą po mieście. Po wykonaniu zadań na placu auto wyjechało na miasto. Być może, jeśli Natsu wyglądał przez okno poczekalni, miał nawet okazję zobaczyć jak auto z numerem 13 wyjeżdża poza teren ośrodka.
Wbrew pozorom jazda autem nr 13 wcale nie była taka pechowa. Parkowanie dostał prostopadłe, więc zatoczka go ominęła. Poza tym miał jeszcze hamowanie awaryjne, z czym sobie również bez większego problemu poradził. Pierwszy błąd zrobił na drodze jednokierunkowej. Zapomniał zjechać do lewej skręcając w lewo. Kiedy egzaminator zwrócił mu uwagę, że ma pierwszy błąd był już przerażony, ale też bardziej uważny. Wjeżdżając na każdą drogę powtarzał sobie w myślach czy jest to droga jedno, czy dwukierunkowa. Jeszcze trzy razy egzaminator kazał mu skręcać z jednokierunkowej w lewo, ale Ryu już błędu nie powtórzył. Po jakimś czasie egzaminator kazał wrócić na teren ośrodka i zaparkować auto. Endo czuł, że jazda się skończyła jakbyś jakoś zbyt szybko. Kiedy egzaminator zaczął marudzić na to, że Ryu „ma jeszcze niezupełnie dopracowaną dynamikę jazdy” był już niemal zupełnie przekonany, że nie zdał. Nawet gdy ostatecznie, pomimo błędu i kilku uwag dostał dokument potwierdzający pozytywny wynik egzaminu, nie do końca to do niego docierało. Z tego wszystkiego nawet nie powiedział żadnego „dziękuję” „do widzenia”, czegokolwiek. Skinął tylko głową i poszedł do budynku ośrodka, by znaleźć Moriyamę.

-Chodź ze mną na piwo, proszę Cię. Postawię ci sok jeśli wolisz. I chodźmy stąd jak najszybciej. –to były pierwsze słowa skierowane do Natsu. Wcisnął mu w rękę kartkę z wynikiem egzaminu, i wziął go za drugą rękę ciągnąc lekko w kierunku wyjścia, jakby naprawdę bardzo chciał wreszcie opuścić to miejsce. Z samej bladej twarzy Ryu ciężko było cokolwiek wyczytać poza tym, że był zwyczajnie zszokowany. Wystarczyło jednak zerknąć na świstek papieru by zobaczyć, że zdał, ale popełnił jeden błąd. Łatwo było się też domyślić jaki, bo krzyżyk postawiony był przy „poruszaniu się po drogach jednokierunkowych”

Gdy tylko Endo wyszedł, Natsu stanął przy oknie i obserwował poczynania kolegi. Jednak jego zajęcie skończyło się z chwilą, kiedy Ryu opuścił plac i ruszył na miasto.
Czyli część na placu zdał. Chociaż tyle dobrego.
Wrócił na swoje miejsce i zaczął się bawić telefonem. Nie mógł się jednak na niczym skupić, cały czas zerkając w stronę okien. Stres przyjaciela chyba przeszedł na niego.
Jak tylko chłopak pojawił się w pomieszczeniu, Natsu od razu do niego dopadł, chwytając kartkę. Od razu spojrzał na zaznaczony błąd i pokręcił z rozbawieniem głową. Objął Endo ramieniem.
- Cóż... Jak będziesz mnie gdzieś odwoził, to będę wybierał trasy bez uliczek jednokierunkowych, zdecydowanie – stwierdził wesoło.
Patrzył na zszokowanego chłopaka i po chwili zastanowienia... Pocałował go. Tak po prostu, żeby wybudzić go z tego transu.
-Pobudka - powiedział, puszczając go. - Wiesz, że nie piję alkoholu i nawet dla ciebie nie zrobię wyjątku. Ale na świeżo wyciskany sok myślę, że mogę się skusić.

Powędrowali w stronę wyjścia.
- Prowadź, gdzie idziemy.
[zt x2]

//jak chcesz, moge ciepnac opis, ze poszli, pogadali i będziesz wolny//