Čapkowa klitka

[Zdjęcia nie ma, bo Karel całkiem elegancko rozwalił swój aparat.]
Cóż, mieszkanie Czecha wygląda... średnio. Drzwi z których powoli odłazi czerwonawa farba, skrzypiące zawiasy, klamka, której lepsze czasy minęły pewnie kiedy ojciec Čapka ssał maminego cycka. Panele drewniane, malowane na kolor podobny do tego na drzwiach. Powoli odłażąca od ścian kwiecista tapeta. Kibel wielkości schowka na miotły po lewo od wejścia, po prawo pokój Karela, duży na tyle by pomieścić materac i w połowie już złożoną szafkę z Ikei, biurko musiało się zadowolić miejscem w "salonie". Znaczy się pomieszczeniem, które było fuzją tyciego przedpokoju, gdzie chłopak zamontował [dość nieudolnie] wieszak na kurtkę i położył dywanik, z kuchnią i salonem. W skrócie, wszystko z wszystkim. Wychodzisz z przedpokoju - widzisz parę blatów po lewej stronie, jeszcze niepodłączoną lodówkę, puste miejsce przeznaczone prawdopodobnie na kuchenkę i masę kartonów. No, i coś co miało pierwotnie imitować kanapę ale coś nie wyszło, a tuż przy gniazdku kontaktowym po prawej stronie - czajnik elektryczny.
I w centrum tego wszystkiego zegar, bo poprzedni właściciel widać postanowił zostawić po sobie jakąś pamiątkę.
Czyli w mocnym skrócie - klita, która, miejmy nadzieję, zacznie za jakiś czas wyglądać jak mieszkanie.