Yuu Shibuya

Nazwisko: Shibuya
Imię: Yuu (Yuuichi)
Wiek: 23 lata
Wzrost: 160 cm
Wygląd:
Włosy są w dość ciekawym odcieniu, niektórzy mówią że to kolor brzoskwini z odcieniem różu, inni – rude. Nie są bardzo krótkie, gdzieś do połowy karku, wycieniowane. Z przodu ułożone, chociaż często przysłaniają chłopakowi oczy. Tęczówki także zależnie od światła mienią się podobnymi barwami do włosów, jednak można je zaliczyć do koloru brązu. Yuu ubiera się wygodnie, czyli zazwyczaj nosi zwykłe bluzki z długim rękawem, czy też miękkie swetry.
Znaki szczególne:
Zawsze ma przy sobie szkicownik i coś do rysowania. Ma od wewnętrznej strony ud kilka blizn po cięciach, jednak nie powstają na nich nowe.

Charakter:
Jest miłą osobą, przyjazną dla każdego. Stara się pomóc innym w miarę swoich możliwości, jest dość wstydliwą personą i nie lubi zbytnio mówić  o sobie, co jest dość normalne dla typowego Japończyka. Nigdy nie sądzi nikogo z góry, często też broni innych. Nieczęsto też potrafi powiedzieć co go gryzie, przez co nie raz miał problemy, a ludzie po prostu go zostawiali. Gdy jednak jest sam, czy też odlatuje do świata swojej wyobraźni uśmiech znika z jego twarzy, a on sam wydaje się być nieobecny.

Wady:
>zbyt cichy i wstydliwy, niektóre osoby to bardzo irytuje
>nie umie raczej nawiązać dobrej rozmowy, przynajmniej na początku
>strachliwy, szczególnie przy głośnych dźwiękach
>unika kobiet, ma dość dużą traumę do nich
>niekiedy zbytnio przykłada się do zaczętej pracy, przez co często
cierpi po tym jego organizm

Zalety:
>gdy określi sobie cel dąży do niego uparcie
>nie przejmuje się krytyką innych
>cały czas stara się zmienić swoje złe cechy
>lubi próbować nowych rzeczy
>jest tolerancyjny

Historia:
Temu uroczemu i niewinnemu chłopakowi niemal od zawsze towarzyszyło nieszczęście.
Zaczęło się w wieku lat 7. Nigdy nie powinno się ufać nieznajomym, tego go uczyli rodzice. Jednakże skąd tak młody chłopak mógł przewidzieć, że ta miła pani, którą nazywał ciocią okaże się psychopatką i go porwie?
Nikt nie wie dokładnie co się zdarzyło podczas tych dwóch dni, które młode dziecko spędziło u kobiety, jednak od tamtej pory u Yuuichiego narodził się paniczny lęk do płci pięknej. Nic dziwnego, był dzieckiem, a to co wtedy się zdarzyło zostawiło swoje piętno.
Gdy skończył 10 lat jego matka odeszła bez słowa. Nikt nie wyjaśnił powodu dziecku, w końcu był na to jeszcze za młody. Ojciec chłopaka wiedział, iż głównym powodem był sam Yuu. Dziecko przez zdarzenie sprzed trzech lat bało się jej panicznie własnej matki. Płakało, uciekało przed nią i słuchało jedynie ojca i brata. Mei nawet nie próbowała, po prostu się poddała i odeszła, powracając do swojego starego nazwiska.
Yuu na szczęście miał zawsze przy sobie swojego starszego brata, który opiekował się nim lepiej niż niejedna rodzicielka. Kochał go z całego serca, nigdy nie opuszczał. Dzięki Keiichiemu terapia, na którą młodszy brat uczęszczał kilka lat zaczęła przynosić skutki, a lęki co do płci pięknej były coraz mniejsze.
Keiichi zawsze otaczał opieką brata, z czasem zaczynał to robić nieco przesadnie. W końcu jaki starszy brat kąpie się z 16-stolatkiem w wannie?
Pewnego lata, gdy Yuu chodził do drugiej klasy gimnazjum, jak zawsze wyjechał z bratem nad morze. I to właśnie tam miał miejsce nieszczęśliwy „wypadek”. Keiichi darzył nieco inną miłością Yuu. Taką jaką nie powinien brat brata. Na wyjeździe pewnego dnia przyznał się do tego Yuuichiemu i niestety chcąc udowodnić swoje zdanie, pocałował brata. Żądza była silna, przez co Kei przedarł granicę między braterstwem. Nie doszło do niczego potwornego, jednak sam fakt, iż Keiichi próbował rozebrać brata od pasa w dół zszokował Yuu. Nie mógł uwierzyć w to, co Kei chciał mu zrobić. Od zawsze mu ufał mu i go kochał, ale nie w – taki - sposób. Jednak nie zdążyli nic sobie już nigdy wyjaśnić.
Następny dzień był okropny dla Yuuichiego. Jednego dnia śmiał się z bratem na boisku, a następnego widział na własne oczy jego samobójstwo. Wtedy miał wrażenie, że jego świat przestał całkowicie istnieć.
Nigdy tego nie wspominał, nikomu. Nie na głos.
Kolejne lata mijały, a Yuu ukończył spokojnie i już bez żadnych stresów gimnazjum plastyczne z najwyższymi ocenami. Wyprowadził się i zaczął upragnione studia. Stara się nie myśli o przeszłości, zamknął ją za ogromną bramą i usiłuje żyć dniem dzisiejszym. Chce odnaleźć w końcu swoje szczęście, chyba zasłużył chociaż na coś takiego?

Rodzina:
- Rentarou Shibuya/ojciec/45 lat
- Masuda Toshio/wuj/31 lat
- Mei Toshio/matka, po rozwodzie/47 lat

Nieżyjący:
- Keiichi Shibuya/brat/był 4 lata starszy od Yuu
Idealny typ partnera:
Taki, który by go zaakceptował i nie odrzucił po tak zwanych „pięciu minutach”. Ktoś kto odwzajemni jego uczucia i nauczy go wyrażać lepiej te swoje. Dla niego wygląd nie ma znaczenia, więc tą kwestię pozostawia losowi, chociaż osobiście kręcą go tatuaże. Jednak nie na swoim ciele.

Zainteresowania:
> rysunek, modelowanie z różnego rodzaju tworzyw plastycznych
> fotografia
> podróże
> poniekąd interesuje się baristyką

Wydział: Artystyczny - rzeźbiarstwo
Typ: Uke
Miejsce zamieszkania: Akademik

Zaakceptowane