Cross_Rey_

Model : Samsung Avila
Tapeta : Jednej rudy kotek na całą tapetę
Dzwonek : Stromae - Alors on danse

Kontakty :
- Moriyama Natsuki
- Arisee
-Cheri
- Ayase
- Sven
- Tom
- Jun
- Hiro

Nie zadzwonił tego dnia. Dziesiątki razy odblokowywał telefon i wchodził w spis kontaktów zatrzymując się na jego nazwisku, ale nie zadzwonił. Wiedział, że Rey nie ma jego numeru, ale milczał z premedytacją.
-Taki pewny siebie jesteś? To teraz myśl że o Tobie zapomniałem i mam lepsze rzeczy do roboty niż rozmyślanie o Tobie. –powiedział za którymś razem patrząc na jego numer w telefonie i nie, nie zadzwonił, choć go naprawdę korciło. Odezwał się dopiero następnego dnia około godziny 14.00 Wysłał dość krótkiego smsa.
”Wiesz, chyba wyrobię się trochę wcześniej. Jeśli chcesz i masz możliwość, możesz przyjść już na 14.30. Jeśli nie, spokojnie, obiad poczeka w piekarniku do 15.
Shiga Jun”

"Za karę? A cóż takiego Ci zrobiłem za karę. To ja Ciebie karać powinienem za tego peta. Widziałem." -Odpisał na sms i wpatrywał się w telefon. Podsmażał właśnie warzywa na patelni z opcją grillowania. Przygryzł wargę z uśmiechem zamyślając się na chwilę. Chciał dopisać coś jeszcze. Podroczyć się jeszcze trochę albo trochę poflirtować.
"Poza tym chętnie wpadnę do Ciebie sprawdzić, czy rzeczywiście zmieniłeś pościel, jak obiecałeś."- dopisał jeszcze i dopiero wtedy wysłał wiadomość. W ostatniej chwili zorientował się, że jeszcze trochę i przypali warzywa. Szybko zdjął patelnię z ognia i zaśmiał się cicho. Zachowywał się jak szczeniak, któremu ktoś zawrócił w głowie. Odczytał drugiego smsa i zaraz odpisał i na niego.
"Czekam na Ciebie, Cross. Czekam "-napisał, wysłał wiadomość i odłożył telefon. Skupił się na przygotowaniu obiadu. Starał się by wszystko było idealnie. Nie tyle dla Reya, co po to, by się przed nim popisać i mu zaimponować.

Był wykończony. Dostawa zawsze wiązała się ze sporym zamieszaniem i dużą ilością pracy. Co gorsza przy przenoszeniu jednego z worków mąki jakoś zahaczył go, chyba sprzączką od paska i teraz cały był siwy od mąki od pasa w dół. Uporał się z przenoszeniem wszystkiego, ułożeniem tego w magazynie i swoimi codziennymi obowiązkami w Fabryce. Teraz została mu już tylko papierkowa praca. Zrobił sobie krótką przerwę na kawę i śniadanie. W jednej ręce trzymał kanapkę, którą co chwilę gryzł, drugą wystukiwał sms do Reya.

”Zjedz śniadanie, Cross. Jabłko też! Ma witaminę C,witaminę A, antyoksydanty i hamuje wchłanianie cholesterolu LDL z jelita, cokolwiek to znaczy. Ty pewnie wiesz co znaczy i możesz mi kiedyś wyjaśnić, mądralo. Na razie wystarczy mi wiedzieć, że trzeba jabłka jeść. Więc jedz. I zapnij koszulę, Cross. Przeziębisz się. Zapiąłeś? To jeszcze jeden guzik, proszę. Kończę właśnie śniadanie i mam straszną ochotę na całusa od Ciebie, na deser. Wpadniesz na kawę po pracy? Będę czekać. Przesyłam buziaka na zachętę Jun. „

Skończył pisać i wysłał od razu wiadomość, bez czytania i zastanawiania się jakie bzdury nawypisywał. Zawsze pisał to, o czym akurat pomyślał i czasem wychodziło dość… specyficznie

Dosyć długo czekał na odpowiedź i niecierpliwił się jak dziecko. Cięgle zerkał na wyświetlacz telefonu, co chwilę wyjmował go z kieszeni, bo miał wrażenie, że czuje wibracje (choć oczywiście telefon milczał). Dopiero kiedy naprawdę zawibrował a Jun zobaczył na wyświetlaczu imię Reya, a później przeczytał że Rey do niego idzie, miał ochotę zakręcić się z radości na krześle. Zamiast tego jednak od razu odpisał, kiwając się lekko w prawo i lewo.

„Przyjdź, zapnę ją. Chociaż rozpinanie byłoby przyjemniejsze. Nie wiem tylko czy potrafiłbym na koszuli poprzestać. Może spróbujemy któregoś wieczoru? Jak już wpadniesz do Fabryki, przyjdź od razu na zaplecze do mojego gabinetu. Będziemy mieć trochę prywatności”.

Zaraz też posprzątał z biurka dokumenty i poinformował obsługę, że jeśli ktoś będzie pytać o jego gabinet to mają go wpuścić.

Shon napisał sms'a przed wzięciem ostatnich leków, jakie dostał od Rey'a. Lekarz rodzinny go spławił, a nic, co było po prostu dostępne w aptece mu nie pomagało, wszystko było za słabe. Napisanie sms'a zajęło mu sporo czasu, bo nie mógł się skupić.

"Wiem, że nie pracujesz już w szkole, z resztą ja już nie jestem uczniem, ale nikt nie chce mi zapisać nic mocnego na sen. Zwariuję od tego. Możesz mi coś załatwić?"

Odczytując smsa, odsunął jednak tabletki. Nie chciał tego przekładać, skoro Cross ma teraz czas. Wyśpi się potem.

"Chwilę mi zajmie ogarnięcie się. Może siądź gdzieś i zaczekaj? Jeśli masz czas oczywiście, nie chcę Ci robić problemu."

Wsiadł do auta z zamiarem wyjazdu do sklepu. Miał już ułożoną w głowie listę zakupów, wystarczało podjechać do pobliskiego marketu i załatwić to w 15 minut. Najpierw postanowił jednak wysłać sms do Reya.
Rey…-westchnął. Ciekawe czy trochę ochłonął czy wciąż jest na mnie wkurzony. Muszę go jeszcze raz przeprosić…

”Jadę jeszcze na zakupy, a później do domu. Będę za max pół godziny. Twój Jun”
-wystukał szybko i wysłał wiadomość nawet się nad nią nie zastanawiając. Dopiero gdy zniknął komunikat o wysłaniu wiadomości i wyświetlacz ponownie pokazał treść smsa uświadomił sobie jak się podpisał. Siedział sam w aucie, a mimo to czuł, że spłonął rumieńcem.
Pewnie nawet nie zauważy. –pomyślał. Wziął głęboki oddech i ruszył do sklepu.

„Cross, Ty perfidny, parszywy, złośliwy, nieznośny, potworny, wstrętny, nikczemny draniu! Czekaj tylko jeszcze ci się odpłacę pięknym za nadobne. Będziesz cały upstrzony jak biedronka. Od rana tylko słyszę docinki i jakieś głupie sugestie odnośnie tego że widać iż nie spałem w nocy, że co to się działo i w ogóle. Pracownicy nawet pytali kiedy „nowy szef” wpadnie na kawę. Tyle mają uciechy.
Zerwę się chyba dziś wcześniej z pracy, może wpadnę po Ciebie pod szkołę pozawstydzać trochę Ciebie dla odmiany. Tylko daj znać o której skończysz.
I Rey… zapnij proszę jeszcze jeden guziczek koszuli, zjedz jabłuszko i naprawdę odpuść sobie tego papierosa na którego zaraz będziesz się wybierać. Będę jeszcze bardziej rozjuszony jeśli będziesz śmierdzieć fajkami.
Tęsknię, Mój Złośliwcze. Mam nadzieję, że znajdziesz czas po pracy i dasz się wyrwać na małą randkę?
Całusy.”

Wystukał sms siedząc na podłodze na zapleczu i wyjadając ze słoiczka resztki wiśniowego dżemu, którego cukiernik nie zużył w całości do czekoladowo-wiśniowego tortu z likierem. Zapach likieru znowu podsunął mu myśl jak miło byłoby mieć nieco większy kąt, najlepiej z kominkiem, przy którym mógłby usiąść z Reyem wieczorem i wypić lampkę dobrego alkoholu. A później kochać się na podłodze przy kominku, w cieple bijącym od ognia i ogrzewającym nagie ciała. Przygryzł wargę śmiejąc się z własnych fantazji, wysłał sms, wyrzucił słoiczek po dżemie do kosza i wyszedł na chwilę na zewnątrz. Dobrze, że nie miał dziś nic konkretnego do zrobienia w pracy, bo kompletnie nie mógł się na niczym skupić.

Po wyjściu Reya wyjął telefon, stanął przy kuchennym oknie i wystukał sms. Poczekał aż Rey zniknie za zakrętem ulicy i dopiero wtedy wysłał napisaną już wiadomość.

„Skarbie, odpuść sobie tego jednego papierosa, co? Ledwie zjadłeś śniadanie, niech żołądek najpierw je przetrawi nim zaczniesz Raczka dokarmiać. Zjedz ładnie drugie śniadanie, nie męcz za bardzo „pacjentów”  i wracaj szybko po pracy, bo już tęsknię za swoją Marudą.
Twój Jun”

Yosh postanowił skorzystać z możliwości skontaktowania się ze szkolnym pielęgniarzem i uprzedzenia go o swojej wizycie. W końcu nie miał ochoty przychodzić na darmo.

"Panie Cross, kończę dziś zajęcia po piątej lekcji. Mam nadzieję, że nie ma pan dziś wolnego. Mam pański numer od Vendell-senseia".

Chłopak jednak zapomniał się podpisać, więc zaraz po pierwszym wysłanym esie zaczął przeklinać wszystko na czym świat stoi i wyklikać jeszcze kim on w ogóle jest.

"Jestem Yoshimitsu Asakura z II A"